زندگی نامه افراد موفق

زندگی نامه مولانا به زبان ساده همراه با معرفی آثار و اشعار

زندگی نامه مولانا

شرح زندگی نامه مولانا

سلام سلام من رها پیروی هستم .امروز قراره زندگی نامه شاعری رو واستون بنویسم که کمتر کسی است که نام و آوازه او را نشنیده باشد .تک بیت های دلنشین او را نخوانده باشد . اصلا ریتم و آهنگ و بازی با کلمات او زیبا ترین و موزون ترین آهنگ را به شعر می‌دهد. شعری دارد که اول تا آخر شعر ریتم با اول به آخر خواندن و از آخر به اول خواندن کلمات آن است.

دلبر صنمی شیرین، شیرین صنمی دلبر

میان متنی
متن

آذر به دلم بر زد،بر زد به دلم آذر

بستد دل و دین از من، از من دل و دین بستد

کافر نکنم چندین، چندین نکنم کافر

یا بازی دل نشین او با کلمه “جان” بس بی مقدار ستودنی است .

“در من بدمی من زنده شوم یک جان چه بود صد جان منی”

بله این شاعرکسی نیست جز “مولانا”

پس بزن بریم😉

مولانا کیست؟

مولوی جلال الدین . بسیاری او را مولانا می شناسند. این حکیم و مربی که تدریس او الگوی رشد اخلاقی شده است. ما در این مقاله به زندگی نامه و آثار این اندیشمند بزرگ می پردازیم. شاعر صوفی که  شعرهایش را به زبان فارسی سروده است، در 30 سپتامبر 1207 در شهر بلخ افغانستان (در آن زمان از توابع استان خراسان ایران) به دنیا آمد.

احتمالاً در روستای وخش ، یک شهر کوچک واقع در رودخانه وخش در تاجیکستان در حال حاضر به دنیا آمد. وخش از ولایات بزرگ بلخ بود. در سالی که مولانا به دنیا آمد، پدرش از علمای منصوب در آنجا بود. هر دو این شهرها در آن زمان در قلمرو فرهنگی ایرانی خراسان، شرقی‌ترین استان ایران،و بخشی از امپراتوری خوارزمیان بودند.پدرش مردی معروف، عالم دربار، متکلم، واعظ صوفی معروف به بهاءالله بود که مجبور به ترک زادگاهش شد. از سال 1212 اقامتگاه خانواده مولانا سناپور بغداد، دمشق، حلب بود.

بر طبق زندگی نامه مولانا او بیشتر عمر خود را در سلطنت روم گذراند و در آنجا آثار خود را سرود. مولانا در سال 1273 میلادی درگذشت. در قونیه به خاک سپرده شد و مرقدش زیارتگاه شد. پس از مرگ او، پیروان او و پسرش سلطان ولد به مولویان صوفی معروف شدند.

اصن اینو نخونی از دستت رفته

حالا خود دانی🤷‍♀️

زندگی نامه نظامی

    ۱.تصوف چیست؟
ابتدا به اختصار توضیح می دهم که چرا مولانا را شاعر صوفی می دانند. اینکه صوفیان پیروان خود را تصوف می نامیدند، نهضت اسلامی درونی که ویژگی آن معنویت و زهد بالا بود. که در قرن ۷ ظهور کرد.

      ۲.استفاده مولانا از فارسی، عربی و ترکی

استفاده از مولانا از فارسی و عربی در شعر خود، علاوه بر مقدار ترکی و کمتر یونانی، باعث شده است که وی به گونه‌ای ادعای ادبیات ترکی و ادبیات فارسی داشته باشد که از قدرت نفوذ در ایران و ترکیه برخوردار باشد. تاثیر نوشته های او در شبه جزیره هند نیز قابل توجه است. در پایان قرن بیستم، محبوبیت او به یک پدیده جهانی تبدیل شد و اشعار او در اروپای غربی و ایالات متحده تیراژی وسیعی یافت.

             ۳.رقص مولانا

همچنین رقص مولانا که از حالت مولانا وقتی شعری عاشقانه را می سرود الهام گرفته شده  به عنوان رقص دراویش ، شناخته شد. رقص صوفی به عنوان رقص “سما” شناخته می‌شود.

              ۴.آثار

آثار مولانا به زبان فارسی نو نوشته شده است. رنسانس ادبی فارسی (در قرن هشتم/ نهم) در نواحی سیستان، خراسان و ماوراءالنهر آغاز شد و تا قرن 10/11 میلادی، زبان فارسی را به عنوان زبان ادبی و فرهنگی برگزیده در جهان میشناختند. سرودهای مولانا فراتر از مرزهای ملی و قومی است. آثار اصلی او در سراسر جهان، فارسی زبان به طور خاص به زبان فارسی خوانده می شود. ترجمه آثار او در دیگر  کشورها بسیار محبوب است. شعر او بر ادبیات فارسی و همچنین اردو و پنجابی ترجمه شده. سایر زبان ها مانند پاکستانی که به خط فارسی/عربی نوشته شده اند، همچنین زبان پشتو و سندی. اشعار او به طور خاص به زبان های مختلف جهان ترجمه شده و به قالب های مختلف منتقل شده است.

در سال 2007 از مولانا به عنوان “محبوب ترین شاعر در آمریکا” یاد شد.

خلاصه ای درباره مولانا برای تحقیق دبستان

مولانا به مکتب رفت و تحصیلات خوبی یافت. او نه تنها در حوزه علوم و حقوق، بلکه در زمینه های دیگر نیز دانش فراوانی به دست آورد. خانواده پس از سرگردانی زیاد به قونیه ترکیه نقل مکان کردند. پدرش در آنجا شروع به خدمت در دربار ترکان سلجوقی کرد. در اینجا مولانا به عنوان شاعر ظاهر شد و غزل هایی  سرود و بعد از مدتی او منظومه شعر «مثنوی معنوی» را نوشت و به شهرت رسید. همانطور که در زندگی نامه مولانا مشهود است مثنوی بازتابی از محتوای نظری تصوف بود که نمایندگان آن تقرب به خدا را از طریق احساس عشق به او وهمچنین نیز از طریق روشنگری ممکن می دانستند.

شعر مولانا داستانی آموزنده و پر از مقدمه های غنایی و اخلاقی بود که عمدتاً دایره المعارفی از تصوف است. این شعر که در دسترس طیف وسیعی از خوانندگان است، به دلیل درج مکرر ضرب المثل ها عامیانه بود. مثنوی مولانابه این دلیل سروده شد که شاگرد مولانا، حسن حسام، استاد را تشویق کرد که اشعار شفاهی او را مکتوب کند.

منظومه «مثنوی» یکی از مشهورترین و معتبرترین کتابهای مسلمانان است.

پس از مرگ پدرش در سال 1231 جلال الدین زمام امور را به دست گرفت. شرایط زندگی شخصی، رویدادهای بیرونی (آشفتگی های اجتماعی، احساس حمله قریب الوقوع مغول) حکومت صوفیانه شاعر را چنان تقویت کرد که در پاییز ۱۲۴۴ وارد اردوگاه صوفیه شد و در آنجا مواضع رادیکال و افراطی داشت سپس مولانا متهم به پانتئیسم شد و برای مولانا نتیجه رویارویی با روحانیون مرگ فرزند و مرشد صوفی او بود. پس از مرگ این شاعر، پسر دیگرش گروه درویش مولوی را تأسیس کرد که اعضای آن، مولانا را محرک ایدئولوژیک خود می دانستند.

در زندگی نامه مولانا ، خود مولانا در سالهای پایانی عمرش به موعظه و تألیف فراوان پرداخت. میراث  بجای مانده مولانا متنوع نیست. اما در ادبیات ملی نقش بسزایی داشته و در توسعه بیشتر ادبیات در کشورهای شرقی تأثیر بسزایی داشته است.

زندگی نامه مولانا

شرح مفصل زندگی نامه مولانا

بیوگرافی مولانا جلال الدین محمد رومی (به فارسی: محمد ابن محمد ابن حسینی حسینی خطیبی بکری بلخی؛ (رومی یا مولانا ) شاعر ایرانی صوفی برجسته. گاهی به نام مولانا جلال الدین محمد بلخی (قسمت مدرن افغانستان و تاجیکستان) که از آنجا آمده است.

در قرن سیزدهم. پسرش سلطان ولد سلسله صوفی مولویان را در شهر قونیه تأسیس کرد که از آثار مولانا در مراسم خود استفاده می کرد. مولانا جد معنوی دراویش این فرقه است که تأثیرگذارترین فرقه در ترکیه عثمانی است و تا به امروز نیز وجود دارد.

در سال 1231 پدر جلال الدین درگذشت و جلال الدین جانشین وی در دربار شد. سرگردانی از زندگی، مشکلات اجتماعی در ایران، طوفان‌های قریب‌الوقوع حمله مغول، احساسات صوفیانه جلال‌الدین را عمیق‌تر کرد و پس از دیدار با شمس‌الدین تبریزی در اردوگاه صوفیان افراطی متهم به وحدت‌گرایی شد . درگیری با روحانیون منجر به مرگ فرزند و دوست معلم  او شمس تبریزی شد.  فرقه مولانا الهام گرفته از سبک درویش وار مولانا بود که پس از مرگ پسرش توسط پسرش تأسیس شد. جلال الدین سال های عمر خود را وقف آفرینش ادبی و موعظه کرد.

درباره مثنوی

فعالیت ادبی مولانا متنوع نیست، اما بسیار چشمگیر است. جلال الدین در درجه اول شاعر بود. غزلیات شامل قاضی، غزل و رباعی-رباعی است. شاعر برای انسان بدون توجه به عظمت زمینی او در آنها ارزش قائل است. او به فرمالیسم مرگبار دین و مکتب اعتراض می کند.

این ایده‌ها که به این زبان بیان می‌شوند، تحت پوشش آرمان‌گرایی مذهبی می‌توانند روحیه انقلابی مشخصی را ایجاد کنند و گاه بسازند. اشعار مولانا  از فواید عملی تصوف، زهد روزمره و فلسفه سخن می گوید.

این ترکیب آرمان گرایی و کنش، مشخصه نظام (حماسی- تربیتی) بزرگ جلال الدین (حدود 50000 بیت) «مثنوی» (کامل) است. در اینجا در داستان های حماسی آموزنده با اخلاقی سازی یا انحرافات متناوب غنایی، همان اندیشه ها، اما به شکلی رایج تر، محقق می شود. در کل به نظر می رسد این داستان ها دایره المعارف تصوف باشد.

هماهنگی مثنویی

در مثنوی توطئه ای وجود ندارد. با این حال، کل کار آغشته به یک سازمان هماهنگ واحد است. شکل و ساختار دوبیتی با آرایش قافیه ها و ریتمی زیبا  خواننده را مجذوب خود می‌کند.در قطعات حماسی، جلال الدین به عنوان یک نقاش واقع گرا و گاه ناتورالیست عمل می کند ( تا جایی که ناتورالیسم او ممکن است خواننده اروپایی را شوکه کند.)

در شعر طرحی وجود ندارد. اما همه داستان ها با یک حالت واحد متحد می شوند که در دوبیتی های قافیه ای که در یک ریتم ادامه دارند بیان می شود.

مثنوی یکی از پرخواننده ترین و معتبرترین آثار جهان اسلام است. این شعر از نظر ادبیات جهانی لقب بزرگترین شاعر پانتئون را برای مولانا به ارمغان آورد.

در مثنوی، کل کار آغشته به یک حالت واحد است. شکل آن دوبیتی های قافیه ای است که با همان ریتم پشتیبانی می شود. در قطعات حماسی، جلال الدین به عنوان یک نقاش واقع گرا و گاه ناتورالیست عمل می کند (ناتورالیسم او ممکن است خواننده اروپایی را شوکه کند)

این ایده‌ها که در قالب‌های معین به زبان آتش بیان می‌شوند، تحت پوشش ایده‌آلیسم مذهبی، می‌توانند حال و هوای مسلماً انقلابی ایجاد کنند و گاهی می‌توانند با کنش‌های خودانگیخته توده‌ها ترکیب شوند. مجموعه ای از غزلیات از فواید عملی تصوف، زهد روزمره و فلسفه می گوید.

نتیجه این تلفیق آرمان گرایی و ممارست می‌شود. مثنوی

مثنوی جلال الدین تا حدی به شاگرد و جانشین محبوبش (به عنوان رئیس صوفیه)، حسن حسام الدین، دیکته شده بود که احتمالاً استاد او را به عنوان خلاق (یا بهتر است بگوییم گردآورنده شعر های شفاهی مولانا) منصوب کرد.

 

مثنوی یکی از معتبرترین و پرخواننده ترین کتاب های جهان اسلام است.

کتاب‌هایی درباره زندگی نامه مولانا

در ادبیات جهان جلال الدین را می توان بزرگترین شاعر پانتهیست نامید. زندگی نامه مولانا مضمون اصلی دو کتاب

  1. سیاه اورهان پاموک.
  2. 40 قانون عشق اثر الیف افاک .

مولانا سال های آخر خود را وقف مطالعات حقوقی و خلاقیت ادبی کرده است. این شاعر در سال ۱۲۷۳ در سن ۶۶ سالگی در شهر قونیه درگذشت.

جلال الدین مولانا امروزه به عنوان بزرگ ترین عارف همه زمان ها و اقوام شناخته می شود. دیدگاه های فلسفی و مبانی اندیشه های او در شعر منعکس شده است که بهترین راه برای ابراز سپاس و محبت شما نسبت به خداوند است.

«مثنوی» را به طور کلی می توان دایره المعارف تصوف نامید.

مولانا و دیدار عطار

می گویند وقتی پدر جلال الدین تصمیم گرفت برای همیشه زادگاهش بلخ را ترک کند، همراه فرزندان و خانواده اش برای عبادت به اماکن مقدسه مکه و مدینه رفت و در راه شهر باستانی نیشاپور توقف کرد. در آنجا با فری الدین عطار شاعر معروف صوفی پارسی آشنا شد. این شاعر در پایان این گفتگو با اشاره به فرزند خردسال خود خاطرنشان کرد: دور نیست که فرزند شما آتشی در دل عزاداران جهان روشن کند. و شعر «دفتر اسرار» خود را که تمام عمر از آن جدا نشده بود به پسر تقدیم کرد و پیوسته آن را می خواند و در آن شبهاتی را که او را عذاب می داد و پاسخ سؤالاتی را که روحش را آزار می داد یافت. مولانا بعدا شعری را در وصف عطار سرود:

من آن مولای رومی‌ام که از نُطقم، شکر ریزد

ولیکن در سخن گفتن، غلام شیخ عطارم

مولانا پس از مرگ‌پدرش

جلال الدین پس از مرگ پدرش در مدرسه شروع به کار کرد. با این حال، او هنوز خیلی جوان بود (24 سال) برای خواندن خطبه های نماز جمعه در کلیسای جامع، برای آموزش اصول الهیات، قوانین دینی و تفسیر قرآن به فرزندان اشراف محلی و افراد ثروتمند. از شهر در قونیه، تمام شاگردان فقید پدرش و در سال 1232 یکی از اعضای اخوان عرفانی «کبروی» از اصحاب بهاءالدین، سید برهان الدین محک، از ترمز خارج شدند. او تماماً وقف تربیت معنوی جلال الدین شد که حدود 9 سال شاگرد او بود.

پس از آن، جلال الدین محمد عازم سوریه شد و مجموعاً حدود هفت سال را در حلب و دمشق، مراکز علوم کلامی و معارف مسلمانان گذراند. زندگی جلال الدین پس از پنج سال بازگشت به قونیه (1240-1244) به آرامی گذشت.

آثار مولانا

 

کلیات

شعر مولانا است که به دسته های مختلف تقسیم می شود: رباعی  و قصیده ( غزل ) از دیوان، شش کتاب از مثنوی. آثار منثور به گفتارها، نامه ها و خطبه های هفتگانه تقسیم می شوند .

مثنوی

کار اصلی مولانا ما (دوبیتی معنوی، شعر شش جلدی در نظر گرفته شده توسط برخی از صوفیان؛ مثنوی معنوی) خیلی ها مثنوی مولانا را قرآن پارسی زبانان میدانند. خیلی آن را یکی از بزرگترین آثار شعر عرفانی می دانند. شامل حدود 27000 بیت شعر فارسی است.

دیوان شمس

دیگر کار اصلی مولانا دیوان کبیر یا دیوان شمس است.(به افتخار استاد شمس تبریزی مولانا نام این کتاب را شمس نهاد) . دیوان تقریباً 35000 دوبیتی فارسی و 2000 رباعی فارسی،علاوه بر این دیوان شامل 90 غزل و 19 رباعی به زبان عربی است، چند دوبیتی به زبان ترکی (عمدتاً اشعار ماکارونی آمیخته فارسی و ترکی) و 14 دوبیتی به زبان یونانی (همه در سه شعر یونانی-فارسی) است.

فیه ما فیه

فیه ما فیهی (در آن است آن چه در آن است) گزارشی از هفتاد و یک سخنرانی  است.سخنرانی مولانا در مناسبت های مختلف برای شاگردان .  این کتاب به نگارش خود مولانا نیست و از یادداشت‌های شاگردان مختلف او جمع آوری شده است، بنابراین مولانا مستقیماً این اثر را تألیف نکرده است.

یک ترجمه انگلیسی از فارسی برای اولین بار توسط AJ Arberry به عنوان گفتارهای مولانا (نیویورک: ساموئل ویزر، 1972) و ترجمه کتاب دوم ویلر تاکستون، نشانه غیب (Putney, VT: Threshold) منتشر شد. مجلس سبعه ( جلسه هفتم ) شامل هفت خطبه فارسی (همانطور که از نامش پیداست) یا سخنرانی در هفت مجلس مختلف است. خود خطبه ها تفسیری بر معنای مفهوم قرآن و حدیث می دهند. در این خطبه ها نقل هایی از اشعار سنایی، عطار و شاعران دیگر از جمله خود مولانا نیز آمده است. آن گونه که افلاکی می گوید، مولانا پس از شمس تبریزی به درخواست بزرگان، به ویژه صلاح الدین زرکوب، خطبه هایی را ایراد کرد.
ممنونم که تا آخر این مقاله با من بودید .منتظر آپدیت های جدید این مقاله باشید . دوستون دارم هوارتا 😘

 

مطالب بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا