ایزو دوربین چیست و چه کاربردی دارد؟ [اهمیت ایزو در عکاسی]

ایزو چیست؟ چرا ISO مهم است؟ و مهمتر از همه، چه زمانی باید از ایزو بالا در مقابل ایزو پایین، برای بهترین خروجی تصویر استفاده کنید؟
در این مقاله، من به تمام این سوالات و بیشتر پاسخ خواهم داد. ISO ممکن است موضوع پیچیده ای به نظر برسد، اما زمانی که این مقاله به پایان برسد شما استاد خواهید شد. (و می توانید با اطمینان ISO مناسب را برای هر موقعیت عکاسی انتخاب کنید). به نظر خوب میاد؟؟؟؟؟؟

بیایید شروع کنیم

ایزو دوربین یکی از سه ستون مهم عکاسی است و دو مورد دیگر سرعت شاتر و دیافراگم است.
جالب است بدانید ایزو چگونه بر تصاویر شما تأثیر می گذارد؟

     فهرست مطالب

• ISO چیست؟
• منظور از ISO در عکاسی چیست؟
• مقادیر مشترک ISO Base ISO چیست؟
• چرا ISO مهم است؟
• نحوه تغییر ایزو
• از چه ایزو دوربین باید استفاده کنید؟
• زمان استفاده از ایزو پایین
• زمان استفاده از ایزو بالا
• تنظیم ایزو تصاویر
• اسطوره ها و تصورات غلط ایزو

ایزو چیست؟

به تعریف ویکی پدیا

معمولاً به نام(ISO) شناخته می‌شود، مؤسسه بین‌المللی تعیین استاندارد متشکل از نمایندگان موسسات استانداردسازی ملی است. این سازمان غیردولتی در سطح وسیع به وضع استانداردهای کلی و جزئی برای هماهنگ‌کردن استانداردهای متفاوت جهانی می‌پردازد.

در اصول اولیه ، ایزو فقط یک تنظیمات دوربین است که باعث روشن یا تیره شدن عکس می شود. با بالاتر رفتن ایزو عکسهای شما نویز زیادی خواهند داشت . به همین دلیل ، ایزو می تواند به شما در ضبط تصاویر در محیط های تاریک کمک کند کمک میکند.در مورد دو تنظیم اساسی دیگر یعنی دیافراگم و سرعت شاتر دستتان باز تر باشد. با این حال ، افزایش ایزو شما عواقبی دارد. عکسی که با ایزو بسیار زیاد گرفته شود ، مقدار زیادی دانه ، که به آن نویز نیز گفته می شود ، نشان می دهد و قابل استفاده نیست.. بنابراین ، روشن کردن عکس از طریق ISO همیشه یک ریسک است است. فقط زمانی می توانید ISO خود را بالا ببرید که نتوانید عکس را از طریق سرعت شاتر یا دیافراگم روشن کنید. (برای مثال ، اگر از سرعت شاتر بیشتر استفاده کنید باعث تار شدن سوژه شما می شود).

منظور از ایزو در عکاسی چیست؟

ایزو به حساسیت دوربین شما به نور اشاره دارد. هرچه ISO بالاتر باشد، حسگر دوربین شما حساس تر می شود و عکس های شما روشن تر می شوند. ایزو با اعداد اندازه گیری می شود. در اینجا چند مقدار استاندارد ISO وجود دارد: 

• ISO 100 (ISO پایین)
• ایزو 200
• ایزو 400
• ایزو 800
• ایزو 1600
• ایزو 3200
• ISO 6400(ISO بالا)

تقریباً هر دوربین مقادیر متوسط ایزو را ارائه می دهد. (به عنوان مثال، ISO 125 و ISO 160 بین ISO 100 و ISO 200). و اکثر دوربین‌های این روزها دارای ایزو های اضافی در سطح بالایی هستند، مانند ISO 6400، ISO 12800، ISO 25600 و فراتر از آن. توجه داشته باشید که در حالی که ایزو بیشتر در زمینه دیجیتال مورد بحث قرار می گیرد. دوربین های فیلم از ISO نیز استفاده می کنند هر رول فیلم دارای ISO یا حساسیت خاصی است که به روشنایی تصویر کمک می کند.

نوجه داشته باشید به سادگی ، هنگامی که سرعت ISO خود را دو برابر می کنید ، روشنایی عکس را دو برابر می کنید. بنابراین ، یک عکس در ISO 400 دو برابر روشن تر از ISO 200 ، که دو برابر روشن تر از ISO 100 خواهد بود.

Base ISO چیست؟

کمترین ایزو بومی روی دوربین شما “ISO پایه” شما است. این یک تنظیم بسیار مهم است ، زیرا به شما این امکان را می دهد که بالاترین کیفیت تصویر را تولید کرده و نویز را تا حد ممکن به حداقل برسانید. برخی از دوربین های DSLR قدیمی و تعدادی از دوربین های مدرن ، مانند Fuji X-T2 دارای ISO پایه 200 هستند ، در حالی که اکثر دوربین های دیجیتال مدرن دارای ایزو پایه 100 هستند. بالاترین کیفیت تصویر با این حال ، همیشه نمی توان این کار را انجام داد ، به ویژه هنگام کار در شرایط کم نور.

 

چرا ایزو مهم است؟

چرا ایزو مهم است با افزایش ISO، عکس های خود را روشن تر می کنید. به همین دلیل ایزو مهم است.

به عبارت دیگر، ایزو در کنار دو متغیر نوردهی دیگر (دیافراگم و سرعت شاتر )برای تعیین سطح روشنایی کلی یک تصویر کار می کند. دوربین را روی ایزوی 100 تنظیم کنید تا تصویر شما تاریک به نظر برسد. آن ISO را به 200 برسانید و تصویر شما روشن تر می شود. آن را به 400 افزایش دهید، و تصویر شما همچنان روشن تر خواهد شد.

به دو عکس بالا دقت کنید تفاوت درچیست؟

متوجه نویز عکس در ایزو دوربین 3200  نسبت به  200 ISO میشوید. برای همین میگویند ایزو در عکاسی یک معامله است.

نحوه تغییر ایزو 

تغییر ایزو در دوربین به دوربین متفاوت است. در اینجا چند روش متداول برای تغییر ایزو آمده است:

برای شروع ، یک حالت را وارد کنید که به شما امکان می دهد ایزو را خودتان انتخاب کنید. از حالت خودکار خارج شوید و به قسمت دستی ، اولویت شاتر ، اولویت دیافراگم یا برنامه بروید (ما تمایل داریم اولویت دیافراگم یا دستی را ترجیح دهیم). برای دوربین های DSLR سطح اولیه و دوربین های بدون آینه ، احتمالاً باید منویی را باز کنید (احتمالاً “منوی سریع”) و بخش ISO را پیدا کنید. مقدار مورد نظر خود را انتخاب کنید یا آن را روی Auto تنظیم کنید.

برای دوربین های رده بالاتر ، ممکن است یک دکمه اختصاصی “ISO” روی دوربین وجود داشته باشد. آن را در حالی که یکی از چرخها را می چرخانید فشار دهید تا تنظیمات ایزو شما تغییر کند.

سایر دوربین ها ممکن است دارای چرخ مخصوصی باشند که دارای تنظیمات ایزو مختلف است. این کار را حتی ساده تر می کند. اگر هنوز مطمئن نیستید دفترچه راهنمای دوربین خود را بررسی کنید. با این حال ، باید با نحوه تغییر سریع تنظیمات ایزو خود آشنا باشید ، زیرا این چیزی است که احتمالاً اغلب اوقات آن را تنظیم می کنید ، مخصوصاً اگر در شرایط کم نور بدون سه پایه یا فلاش عکاسی کنید.

از چه ایزو دوربین باید استفاده کنید؟

بسیاری از عکاسان اصول ایزو را درک می کنند ، اما مطمئن نیستند که ارزش ایزو را در این زمینه انتخاب کنند. در عمل ، دلیلی وجود دارد که دوربین شما اجازه می دهد تا تنظیمات گسترده ای از این قبیل ایزو را انجام دهید: شرایط مختلف ایزوهای متفاوتی را درخواست می کند. در زیر ، برخی از سناریوهای متداول را که ممکن است با آنها روبرو شوید ، پوشش می دهیم.

زمان استفاده از ایزو پایین

همانطور که در بالا مورد بحث قرار گرفت ، همیشه باید سعی کنید تا زمانی که می توانید از کمترین ایزو (ISO پایه) دوربین خود استفاده کنید ، که معمولاً ISO 100 یا 200 است. اگر نور زیادی وجود دارد ، می توانید از ایزو پایین استفاده کنید و تا حد امکان نویز را به حداقل برسانید.
حتی در محیط های تاریک یا کم نور ، شما هنوز هم می توانید از ایزو پایین استفاده کنید. به عنوان مثال ، اگر دوربین خود را روی سه پایه نصب کرده اید یا کاملا روی میز نشسته اید. در این صورت ، می توانید با خیال راحت از ایزو پایین استفاده کنید و عکس خود را با سرعت شاتر طولانی بگیرید، زیرا لرزش دوربین به حداقل خود رسیده.. با این حال ، به خاطر داشته باشید که اگر دوربین شما از سرعت شاتر طولانی استفاده کند ، هر چیزی که در حال حرکت است شبح به نظر می رسد.

 

 Black Skimmers را در 1/2000 ثانیه و ISO 800 گرفته شده. در اینجا ، دوربین  به 1/2000 ثانیه نیاز داشت تا پرندگان را در حین پرواز به طور کامل فریز کند.

برای ثبت یک عکس روشن به سرعت شاتر 1/250 ثانیه نیاز دارید. در آن حالت ، بسیاری از حرکتهای ناخواسته در تصویر وجود داشت ، زیرا پرندگان به سرعت حرکت می کردند. به طور خلاصه ، من می توانستم تصویر را خراب کنم.

زمان استفاده از ایزو بالا

نکته اصلی این است که شما باید ISO را زمانی افزایش دهید که نور کافی برای دوربین وجود نداشته باشد تا بتوانید عکس دیگری را با وضوح و وضوح بالا ثبت کنید. وقتی عکس های دستی را بدون فلاش در داخل خانه می گیرم ، همیشه ایزو خود را روی عدد بیشتری تنظیم می کنم تا بدون ایجاد تار لحظه را ثبت کنم.
یا هنگام عکاسی از عملکرد فوق سریع مانند تصویر پرنده بالا، بالا بردن ایزو اغلب ضروری است. در اکثر دوربین ها ، تنظیماتی برای Auto ISO وجود دارد که در محیط های کم نور بسیار عالی عمل می کند. زیبایی این تنظیمات این است که حداکثر ISO را که مایل به استفاده هستید وارد می کنید. اگر بخواهم میزان نویز در یک عکس را محدود کنم ، حداکثر ایزو خود را روی چیزی مانند ISO 800 ، 1600 یا 3200 تنظیم می کنم. نکته منفی این است که اگر دوربین به این ISO برسد ، از سرعت شاتر به تدریج بیشتر استفاده می کند. محدودیت ، که منجر به تاری بیشتر حرکت می شود. همه چیز بین ایزو دیافراگم و سرعت شاتر تجارت است. تو فقط باید انتخاب کنی ک با چه مقدار ازهرکدام سود بیشتری میبری.

ایزو رو کی بالاببریم؟

 

احتمالاً باید ایزو را افزایش دهید اگر:

1. شما در حال عکاسی در یک رویداد ورزشی سرپوشیده هستید، به خصوص اگر سوژه شما سریع حرکت می کند.
2. شما در حال عکاسی از منظره بدون سه پایه هستید و به عمق میدان عمیق نیاز دارید.
3. شما در حال عکاسی از منظره در شب (یا عکاسی نجومی) هستید و برای منجمد کردن ستاره ها به سرعت شاتر معقولی نیاز دارید.
4. شما در یک اتاق تاریک یا در عصر/شب از پرتره عکاسی می کنید.
5. شما در حال عکاسی از یک رویداد در داخل خانه با نور محدود پنجره هستید (مانند یک مهمانی).
6. شما در حال عکاسی از یک کنسرت تاریک هستید.
7. شما در حال عکاسی از یک گالری هنری، یک کلیسا یا یک ساختمان داخلی هستید (ممکن است از یک سه پایه نیز استفاده کنید، اما در بسیاری از فضاها این برخلاف قوانین است).
8. شما در اوایل صبح یا عصر از حیات وحش عکاسی می کنید (به خصوص اگر به سرعت شاتر سریع نیاز دارید).
9. شما در حال عکاسی از سوژه هایی با حرکت سریع هستید و به سرعت شاتر فوق العاده سریع نیاز دارید.

 

تنظیم ایزو تصاویر

 پایین نگه داشتن ایزو کیفیت تصویر را حفظ می کند، اما ممکن است منجر به یک عکس کم نور یا تار شود. پس چیکار میکنی؟ در واقع همه چیز به شرایط بستگی دارد. توصیه می‌کنم ایزو خود را در مقدار پایه (احتمالا ISO 50 یا 100) بگذارید، به جز در سه موقعیت:

1. نور کم است و شما در تلاش برای گرفتن عکسی با نوردهی خوب هستید.
2. سوژه شما سریع حرکت میکند.
3.  شما برای گرفتن عکسی با عمق میدان کافی مشکل دارید.

بیایید نگاهی دقیق تر به هر سناریو بیندازیم:

1. نور کم است و شما در تلاش برای گرفتن عکسی با نوردهی خوب هستید

این رایج ترین دلیل برای افزایش ایزو است. شما باید نوردهی خود را افزایش دهید، اما در داخل خانه یا در شب عکاسی می کنید.

بنابراین شما ایزو دوربین را افزایش می دهید تا عکس های خود را روشن کنید. البته ایزو تنها یکی از سه متغیر نوردهی است. اگر عکس شما خیلی تاریک به نظر می رسد، همیشه می توانید دیافراگم را باز کنید یا به جای آن سرعت شاتر را کاهش دهید. (و در واقع، توصیه می‌کنم قبل از اینکه به افزایش ایزو فکر کنید می‌توانید دیافراگم یا سرعت شاتر را تنظیم کنید یا خیر.) اما این همیشه امکان‌پذیر نیست.
باز کردن دیافراگم باعث کاهش عمق میدان می شود و کاهش سرعت شاتر خطر کاهش وضوح را به همراه دارد مگر اینکه از سه پایه محکم و تکنیک مناسب استفاده کنید. در پایان، اگر موقعیت را بسنجید و تصمیم بگیرید که نمی توانید دیافراگم خود را باز کنید یا سرعت شاتر خود را کاهش دهید، هیچ راهی برای حل آن وجود ندارد: باید ایزو را افزایش دهید.

2. سوژه شما سریع حرکت میکند

اگر با سوژه ای کار می کنید که سریع حرکت می کند، به سرعت شاتر متناسبی نیاز دارید. اما اگر نور محدود است یا به سرعت شاتر بسیار بالایی نیاز دارید (مثلاً 1/4000 ثانیه)، اغلب باید ایزو دوربین را تقویت کنید و سرعت شاتر را با هم افزایش دهید. (چرا نمی توانید فقط سرعت شاتر را افزایش دهید؟ زیرا عکس های شما کم نور می شوند!).

همانطور که در بخش قبل اشاره کردم، باز کردن دیافراگم همیشه یک گزینه است. اما باز هم، همیشه امکان پذیر نیست. گاهی اوقات، شما نیاز به حفظ عمق میدان دارید. در مواقع دیگر، دیافراگم شما در بازترین حالت خود خواهد بود.

خط آخر: یک عکس شارپ بهتر از یک عکس تار است، حتی اگر برای انجام آن به ISO بالا نیاز داشته باشید.

3. برای گرفتن عکسی با عمق میدان کافی مشکل دارید

اگر در حال عکاسی از منظره یا صحنه‌های معماری هستید، اغلب عمق میدان عمیق را هدف قرار می‌دهید. اما بسته به موقعیت، ممکن است به دیافراگم f/11، f/13 و فراتر از آن نیاز داشته باشید. در نور خوب، ممکن است برای گرفتن یک نوردهی دقیق در f/11 دچار مشکل شوید. در نور بد، عکس های شما قطعا بسیار تاریک خواهد بود. (چرا؟ برای ایجاد عمق میدان عمیق، دیافراگم را کم می کنید. و کم کردن دیافراگم نوردهی را تاریک می کند.) اینجاست که افزایش ایزو دوربین به کار می آید. به جای عکاسی با ISO 100، می توانید با حفظ دیافراگم f/11 خود، به ISO 200، 400 یا حتی بالاتر بروید.

 

اسطوره ها و تصورات غلط ایزو

ایزو افسانه های زیادی پیرامون خود دارد ، از جمله برخی از آنها که شنیدن آنها بسیار رایج است. در این بخش ، ما به سرعت برخی از این نگرانی ها را برطرف می کنیم تا در آینده در مورد این موضوع گمراه نشوید.

آیا ایزو “حساسیت سنسور” است؟

این رایج ترین افسانه مربوط به ایزو است. این چیزی است که در سراسر وب (و به صورت چاپی) مشاهده خواهید کرد. با این حال ، اگرچه ممکن است به شما کمک کند که ایزو را حساس به حسگر سنسور دوربین “شبیه عملکرد” ​​بدانید ، اما این چیزی نیست که در واقع انجام می دهد. در عوض ، حسگرهای دیجیتالی صرف نظر از ایزو شما فقط یک حساسیت دارند. این دقیق تر است که بگوییم ایزو مانند نگاشتی است که به دوربین شما می گوید با توجه به نوردهی ورودی خاص ، چقدر باید عکس خروجی روشن باشد.

آیا ایزو بخشی از نوردهی است؟

نه ، ایزو بخشی از نوردهی نیست. سرعت شاتر و دیافراگم با ثبت بیشتر نور از نظر فیزیکی عکس شما را روشن می کند. ایزو این کار را نمی کند ؛ در عوض ، اساساً عکسی را که قبلاً گرفته اید روشن می کند. بنابراین ، عکاسان آن را جزء نوردهی نمی دانند.

آیا بالا بردن ایزو دقیقاً مانند روشن شدن عکس شما بر روی کامپیوتر است؟

این یک سوال هوشمندانه است ، اما ، دوباره ، این یک تصور اشتباه است. روشن کردن یک عکس در رایانه شما می تواند به طرق مختلف مانند بالا بردن ایزو شما عمل کند ، زیرا نویز را بیشتر قابل مشاهده می کند (و منجر به یک تصویر روشن تر می شود). اما تفاوت ساده در این است که بالا بردن ایزو در دوربین تقریباً همیشه کیفیت تصویر بهتری نسبت به روشن شدن عکس در رایانه شما ارائه می دهد. به عبارت دیگر ، بهتر است در مواقع ضروری از ISO 800 استفاده کنید ، نه اینکه در نرم افزارهای پس از پردازش مانند Lightroom ، عکس ISO 100 را تا حد زیادی روشن کنید!

ایزو چگونه بر عکس تأثیر می گذارد؟

ایزو روشنایی یک عکس را افزایش یا کاهش می دهد ، اما بر سطح دانه / نویز و محدوده دینامیکی نیز تأثیر می گذارد. در پایین ترین (پایه) تنظیم ایزو ، تصاویر شما کمترین میزان نویز و بالاترین محدوده دینامیکی را خواهند داشت و بیشترین انعطاف پذیری را در پس پردازش به شما می دهند. با افزایش ایزو ، سطح سر و صدا افزایش می یابد و محدوده دینامیکی نیز به طور معمول کاهش می یابد.

بهترین تنظیم ایزو برای نور کم چیست؟

هنگام عکاسی در شرایط کم نور ، سرعت شاتر شما معمولاً کاهش می یابد و در نتیجه لرزش دوربین یا تاری حرکت ایجاد می شود. برای جلوگیری از چنین مسائلی ، باید تنظیمات ایزو را به مقدار بالاتری مانند ISO 1600 افزایش دهید. بسته به دیافراگم و شرایط نور ، ممکن است لازم باشد ایزو را حتی بیشتر افزایش دهید.

بهترین تنظیم ایزو برای عکاسی منظره چیست؟

هنگام عکاسی از مناظر ، باید از سه پایه استفاده کنید و ایزو خود را بر اساس ایزو دوربین خود تنظیم کنید ، که معمولاً 100 است.